"Τι να κάνω? "- άνδρες και γυναίκες αναρωτιούνται πότε έχουν πόνο στις αρθρώσεις του ισχίου. Μία από τις πιο κοινές αιτίες αυτού του συμπτώματος είναι η οστεοαρθρίτιδα. Στο άρθρο θα σας πούμε γιατί πονάνε οι αρθρώσεις του ισχίου σε άνδρες ή γυναίκες όταν περπατούν και σε ηρεμία, πού πηγαίνει ο πόνος, σε ποιες άλλες παθολογίες εμφανίζεται και πώς να τον αντιμετωπίσετε.
Οστεοάρθρωση της άρθρωσης του ισχίου (κοξάρθρωση)- εκφυλιστική-δυστροφική νόσο. Εμφανίζεται συχνά σε άτομα μετά την ηλικία των 40 ετών, συχνά ως αποτέλεσμα τραυματισμού, αλλά συνήθως ξεκινά χωρίς προφανή αιτία.
Η νόσος χαρακτηρίζεται από αργή και σταδιακά προοδευτική πορεία. Στα αρχικά στάδια, χρησιμοποιούνται συχνά συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας (φάρμακα, φυσιοθεραπεία). Ωστόσο, σε μεταγενέστερα στάδια, προκειμένου να αποκατασταθεί η φυσιολογική λειτουργία της άρθρωσης, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητο να υποβληθείτε σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης της άρθρωσης.
Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από κόξαρθρο: αυτό το γεγονός οφείλεται στο γεγονός ότι το φορτίο στην άρθρωση του ισχίου είναι συνήθως μεγάλο. Στις γυναίκες, αυτή η κατάσταση εμφανίζεται κάπως πιο συχνά.
Παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης αυτής της ασθένειας περιλαμβάνουν τα παρατεταμένα και συχνά μεγάλα φορτία στην άρθρωση του ισχίου. Η κοξάρθρωση εμφανίζεται συχνά σε φαινομενικά αντίθετες κατηγορίες ανθρώπων: που ασχολούνται επαγγελματικά με τον αθλητισμό και σε αυτούς που είναι παχύσαρκοι. Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν ασθένειες που επηρεάζουν την κυκλοφορία του αίματος, το μεταβολισμό και την ορμονική ισορροπία και την παθολογία του μυοσκελετικού συστήματος (για παράδειγμα, πόδι, σπονδυλική στήλη). Η κοξάρθρωση είναι επίσης συχνότερη στην τρίτη ηλικία.
Ο μηχανισμός ανάπτυξης της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου
Ανατομικά, η άρθρωση του ισχίου περιλαμβάνει δύο οστά:
- το ilium, που έχει την κοτύλη?
- μηριαίο, που έχει κεφάλι. Οι γιατροί ονομάζουν το μηριαίο οστό μηριαίο για συντομία.
Τα δύο μέρη αυτών των οστών συνδέονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια άρθρωση. Όταν ένα άτομο κινεί το πόδι του, οι αρθρικές επιφάνειες των δύο αναφερόμενων τμημάτων τρίβονται μεταξύ τους.
Για να μην καταστραφούν κατά τη διαδικασία, καλύπτονται με ελαστικό χόνδρο και εκεί εκκρίνεται αρθρικό υγρό, το οποίο παίζει το ρόλο του λιπαντικού. Αυτό συμβαίνει σε ένα υγιές άτομο. Η άρθρωση του ισχίου ουσιαστικά λειτουργεί σαν μεντεσέ.
Όταν ένα άτομο έχει κόξαρθρο, το υγρό της άρθρωσης γίνεται πιο παχύρρευστο και ο χόνδρος γίνεται λιγότερο ελαστικός, εμφανίζονται ρωγμές πάνω του. Ως αποτέλεσμα, οι επιφάνειες του λαγόνιου και του μηριαίου οστού προστατεύονται λιγότερο κατά την τριβή και αποτριβούνται και καταστρέφονται πιο εύκολα. Ως αποτέλεσμα, με την πάροδο του χρόνου αρχίζουν να αλλάζουν το σχήμα τους.
Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου
Ανάμεσα στα κύρια σημάδια αυτής της πάθησης είναι ο πόνος. Εντοπίζονται στην περιοχή της ίδιας της άρθρωσης, καθώς και στη βουβωνική χώρα, στην κορυφή του μηρού.
Τα ακόλουθα συμπτώματα είναι επίσης χαρακτηριστικά:
- περιορισμένη κίνηση?
- όταν ένα άτομο προσπαθεί να μετακινήσει το πόδι του προς τα δεξιά (αν μιλάμε για κόξαρθρο της δεξιάς πλευράς) ή προς τα αριστερά (όταν επηρεάζεται η άρθρωση στα αριστερά), τότε δεν τα καταφέρνει πλήρως.
- το βάδισμα γίνεται διαφορετικό από αυτό που είναι συνήθως σε ένα υγιές άτομο, ο ασθενής κουτσαίνει.
- μειωμένη μυϊκή μάζα των ποδιών?
- το προσβεβλημένο πόδι γίνεται πιο κοντό.
Πρώιμο στάδιο οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου
Σε πρώιμο στάδιο της ανάπτυξης της νόσου, ο πόνος εμφανίζεται μερικές φορές, περιοδικά, κυρίως μετά από σωματική καταπόνηση. Για παράδειγμα, αφού ένα άτομο τρέξει ή κάνει μια μεγάλη βόλτα. Οι αισθήσεις συγκεντρώνονται εκεί που βρίσκεται η ίδια η άρθρωση του ισχίου, μερικές φορές στο πάνω μέρος του ποδιού ή ακόμα και στο γόνατο. Όταν ένα άτομο ξεκουράζεται, ο πόνος συνήθως υποχωρεί. Το περπάτημα παραμένει φυσιολογικό σε αυτό το στάδιο. Το άτομο μπορεί να κινήσει το πόδι του ελεύθερα, οι μύες είναι καλά.
Μια ακτινογραφία αποκαλύπτει ότι ο χώρος της άρθρωσης είναι στενός, αλλά όχι ακόμη τόσο πολύ. Όπου βρίσκονται τα άκρα της κοτύλης, μπορούν να εντοπιστούν οστικά άκανθα. Σε αυτό το στάδιο, η κεφαλή και ο λαιμός του μηριαίου οστού παραμένουν αμετάβλητα.
Προχώρηση
Στο επόμενο στάδιο, το άτομο υποφέρει περισσότερο από πόνο που εμφανίζεται τόσο κατά τη διάρκεια της φυσικής δραστηριότητας όσο και κατά την ανάπαυση. Είναι δυνατοί, πάνε στον μηρό, στη βουβωνική χώρα. Αφού προσπαθήσει να τρέξει, ένα άτομο μπορεί να κουτσαίνει, όπως και μετά από μια βόλτα. Η κίνηση του ποδιού πλευρικά γίνεται πιο δύσκολη και το εύρος της κίνησής σας είναι περιορισμένο.
Μια ακτινογραφία δείχνει ότι ο χώρος της άρθρωσης είναι στενός και έντονα. Οι εικόνες αποκαλύπτουν μετατόπιση και παραμόρφωση της μηριαίας κεφαλής. Οι αυξήσεις των οστών είναι ορατές στην περιοχή της κοτύλης.
Τελευταίο στάδιο οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου
Εδώ το άτομο υποφέρει ήδη από συνεχή έντονο πόνο. Μπορούν να εμφανιστούν όχι μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας κατά την ανάπαυση, αλλά και τη νύχτα. Γίνεται δύσκολο για τον ασθενή να περπατήσει, γι' αυτό αγοράζει ένα μπαστούνι. Η κίνηση του ποδιού σας γίνεται ακόμα πιο δύσκολη από πριν. Σε αυτό το στάδιο, συχνά εμφανίζεται ατροφία των μυών των ποδιών και των γλουτών, η οποία οδηγεί στο να γίνει πιο κοντό το προσβεβλημένο πόδι. Για να διευκολύνεται το περπάτημα, ένα άτομο γέρνει στο πλάι και αυτό αυξάνει ακόμη περισσότερο το φορτίο στη μεγάλη άρθρωση.
Μια ακτινογραφία σε αυτό το στάδιο μπορεί να δει ότι ο χώρος της άρθρωσης είναι πολύ στενός, η κεφαλή του μηριαίου οστού είναι διευρυμένη και υπάρχουν πολλές οστικές αυξήσεις.
Διάγνωση οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου
Διενεργείται μέσω μιας ολοκληρωμένης εξέτασης, η οποία περιλαμβάνει:
- ανάκριση του ασθενούς από τον γιατρό.
- εξέταση από γιατρό.
- βοηθητικές μελέτες, η κύρια, φυσικά, είναι οι ακτινογραφίες.
Στις ακτινογραφίες, μπορείτε μερικές φορές να εντοπίσετε την αιτία της οστεοαρθρίτιδας - για παράδειγμα, μπορείτε να δείτε σημάδια προηγούμενων τραυματισμών, δυσπλασίας και άλλων καταστάσεων.
Η τομογραφία (CT και MRI) βοηθά επίσης στη διάγνωση. Χρησιμοποιώντας το πρώτο, μπορείτε να μελετήσετε τις αλλαγές στα οστά και με το δεύτερο, μπορείτε να μελετήσετε τι συμβαίνει στους μαλακούς ιστούς.
Με τι μπορεί να συγχέεται η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου;
Γράψαμε παραπάνω ότι ο πόνος με την κόξαρθρο μπορεί να εμφανιστεί όχι μόνο στην άρθρωση του ισχίου, αλλά και στο γόνατο και σε ολόκληρο το άνω μέρος του ποδιού.
Αυτό σημαίνει ότι εάν εμφανιστούν τέτοια συμπτώματα, ο γιατρός πρέπει πρώτα να αποκλείσει τις ακόλουθες παθολογίες:
- οστεοχόνδρωση (καθώς προκαλεί επίσης πόνο στο πάνω μέρος του ποδιού).
- οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος (εκδηλώνεται ως πόνος στο γόνατο).
Το σύνδρομο πόνου που προκαλείται από την οστεοχόνδρωση διαφέρει από αυτό που προκαλείται από την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου. Με την οστεοχονδρωσία, ο πόνος εμφανίζεται έντονα και προκαλείται συχνότερα από κάτι: για παράδειγμα, ένα άτομο γύρισε απότομα ή σήκωσε κάτι βαρύ. Σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος, κατά κανόνα, εξαπλώνεται από τον γλουτό στο πίσω μέρος του ποδιού.
Με την οστεοχόνδρωση, ακόμη και αν ο πόνος είναι έντονος, ένα άτομο μπορεί να μετακινήσει το πόδι του προς τα αριστερά ή προς τα δεξιά. Αλλά με την κοξάρθρωση - όχι πάντα.
Με την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος, ανιχνεύονται παθολογικές αλλαγές στην ακτινογραφία της άρθρωσης του γόνατος.
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ένα άτομο μπορεί να έχει πολλές ασθένειες ταυτόχρονα. Για παράδειγμα, οστεοαρθρίτιδα και των αρθρώσεων του γόνατος και του ισχίου. Ή οστεοχόνδρωση και οστεοαρθρίτιδα αρκετών αρθρώσεων.
Είναι σημαντικό να διακρίνουμε την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου από την τροχαντερίτιδα. Το τελευταίο είναι μια φλεγμονώδης νόσος τμήματος του μηριαίου οστού, που ονομάζεται στα λατινικά Trochanter major (μείζονα τροχαντήρα) - ο μείζονα τροχαντήρας. Η τροχαντερίτιδα εμφανίζεται γρήγορα, σε σύγκριση με την οστεοαρθρίτιδα, ο πόνος είναι πιο δυνατός και ένα άτομο μπορεί να κινήσει ελεύθερα το πόδι του.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, με πόνο που κάνει κάποιον να υποπτεύεται οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου, υπάρχει κάποια άλλη πάθηση (για παράδειγμα, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, γνωστή ως αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα κ. λπ. ). Με αυτά, κατά κανόνα, ο πόνος εμφανίζεται τη νύχτα, υποχωρεί κατά τη διάρκεια της ημέρας και μπορεί ακόμη και να μειωθεί με τη σωματική δραστηριότητα.
Θεραπεία της κοξάρθρωσης
Εάν έχετε πόνο στις αρθρώσεις, θα πρέπει να πάτε σε έναν ορθοπεδικό τραυματολόγο.
Η θεραπεία περιλαμβάνει συντηρητική θεραπεία (φάρμακα, φυσικοθεραπεία) και χειρουργική επέμβαση.
Συντηρητική θεραπεία
Η συντηρητική θεραπεία συνταγογραφείται στα αρχικά στάδια.
Αυτό περιλαμβάνει:
- συνηθισμένα παυσίπονα που πίνει κάποιος σε δισκία ή παίρνει σε ενέσεις (ενέσεις), αλοιφές.
- ορμόνες που εγχέονται στην άρθρωση.
- παράγοντες που αποκαθιστούν τη δομή του χόνδρου (λαμβάνονται επίσης από το στόμα και εγχέονται στην άρθρωση).
- άλλα φάρμακα που συνταγογραφούνται από γιατρό, ανάλογα με την κατάσταση του ασθενούς. Αυτά περιλαμβάνουν φάρμακα που χαλαρώνουν τους μύες, διαστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία κ. λπ.
Όλα τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται αυστηρά σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα συμβατικά παυσίπονα: με παρατεταμένη χρήση, μπορεί να έχουν κακή επίδραση στο στομάχι και να προκαλέσουν σοβαρές επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένης της αιμορραγίας. Επομένως, η διάρκεια των μαθημάτων πρέπει να καθορίζεται μόνο από γιατρό.
Η φυσιοθεραπεία χρησιμοποιείται επίσης στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου.
Πολλοί άνθρωποι επωφελούνται από τη θεραπεία με λέιζερ και υπερήχους (αυτή ονομάζεται θεραπεία με λέιζερ και θεραπεία υπερήχων, αντίστοιχα).
Χρησιμοποιείται η μαγνητική θεραπεία, η επαγωγική θερμοθεραπεία, η φωτοθεραπεία και μια σειρά από άλλες μεθόδους.
Η θεραπεία χρησιμοποιεί φυσικοθεραπεία (φυσικοθεραπεία) και μασάζ.
Αξίζει να πούμε λίγα λόγια για τη διατροφή. Δεν αντιμετωπίζει άμεσα την οστεοαρθρίτιδα του ισχίου. Ωστόσο, όταν ένα άτομο ζυγίζει λιγότερο, το φορτίο στην άρθρωση μειώνεται, γεγονός που διευκολύνει τη νόσο.
Χειρουργική αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου
Όταν η νόσος έχει ήδη φτάσει σε προχωρημένα στάδια, η πραγματικά «λειτουργική» μέθοδος είναι η χειρουργική επέμβαση, όταν η πάσχουσα άρθρωση αντικαθίσταται με τεχνητή. Λέγεται ενδοπροσθετική.
Διαφορετικά μέρη της άρθρωσης μπορούν να αλλάξουν. Για παράδειγμα, μόνο η κεφαλή του μηριαίου οστού. Αυτή είναι μια μονοπολική πρόθεση. Όταν αντικαθίστανται τόσο η μηριαία κεφαλή όσο και η κοτύλη, μια τέτοια πρόθεση ονομάζεται διπολική.
Η αντικατάσταση της ενδοπρόσθεσης γίνεται με γενική αναισθησία. Το άτομο εξετάζεται πρώτα ενδελεχώς. Μετά την επέμβαση, συνταγογραφείται αντιβιοτική θεραπεία και αντιπηκτικά. Τα ράμματα αφαιρούνται από τη δέκατη έως τη δωδέκατη ημέρα και στη συνέχεια το άτομο μεταφέρεται υπό την επίβλεψη γιατρού σε κλινική ή ιατρικό κέντρο, όπου παρέχεται περίθαλψη σε εξωτερική βάση.
Μετά την επέμβαση, στο άτομο συνταγογραφείται ένα σύνολο μέτρων αποκατάστασης.
Στο ενενήντα πέντε τοις εκατό των περιπτώσεων, μετά από χειρουργική επέμβαση, ένα άτομο μπορεί να περπατήσει, να εργαστεί και μερικά ακόμη και να αθληθούν. Μια τεχνητή άρθρωση «δουλεύει» για δεκαπέντε έως είκοσι χρόνια και στη συνέχεια μπορεί να απαιτηθεί νέα επέμβαση.
Η θεραπεία κρουστικών κυμάτων είναι μια από τις αποτελεσματικές μεθόδους θεραπείας χρόνιων παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος, η οποία βασίζεται στην επίδραση των ακουστικών κυμάτων. Η διαδικασία παρέχει γρήγορα αποτελέσματα και μετά από μια πορεία θεραπείας κρουστικών κυμάτων μπορείτε να πάρετε μια μακροχρόνια θεραπευτική αποτέλεσμα.